Vrijwillige bijdrage of DANA
Waarom kies ik voor een vrijwillige bijdrage?
Voor de stiltewandeling vraag ik een vrijwillige bijdrage achteraf.
Voor sommigen is dat misschien wennen en daardoor wat onwennig: 'wat moet ik nu geven?', 'is het te veel?' 'is het te weinig'.
Laat ik voorop stellen dat het altijd goed is, als het voor jou goed voelt wat je geeft: gevoelsmatig niet te veel, gevoelsmatig niet te weinig. Maar om het je iets makkelijker te maken, zal ik je verderop een indicatie geven.
ā
Ik kies hiervoor, omdat ik het belangrijk vind dat jij zelf hiermee bepaalt wat je geeft. Ik kan niet in jouw portemonnee kijken en weet dus niet hoe veel je kunt of wilt missen.
Voor de één zal 20 euro heel veel geld zijn, terwijl de ander niet eens merkt als hij/zij 20 euro weggeeft.
ā
ā
DANA
In onder andere het boeddhisme wordt dit principe veel toegepast en heet DANA.
DANA betekent een gift. De gever wordt in de gelegenheid gesteld om te oefenen in vrijgevigheid en het zich los maken van gehechtheid.
Het mooie van Dana is dat naar draagkracht vrijgevigheid beoefend kan worden. Mensen die het niet breed hebben geven minder, maar hun vrijgevigheid is niet minder dan die van mensen die ruimer bij kas zitten en meer kunnen geven.
Met het geven van DANA heb je de mogelijkheid een stuk waardering en dankbaarheid uit te drukken voor de ontvangen inzichten of beleving.
Het schept vreugde bij diegene die geeft en bij degene die ontvangt. Het verruimt je hart. ā
ā
Indicatie
Omdat dit principe bij ons zo onbekend is, zal ik je een indicatie geven.
Een bedrag tussen de 5 en 15 euro is een mooi uitgangspunt. Het is aan jou om te voelen wat goed voelt. Er is geen oordeel van mijn kant aan verbonden hoe veel je geeft. Het is wel gewoon inkomen voor me en wordt ook zo behandeld bij de belastingdienst.
Voel je uiteraard vrij om meer of minder te geven.
ā